Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
köpəklik — is. 1. Qoca itin hal və vəziyyəti; qocalıq (erkək it haqqında). 2. məc. dan. təhq. Yaşı ötmə, qocalma; qocalıq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
jəng — f. 1) pas, paxır; 2) yağış damcısı; 3) m. qocalıq; 4) qırışıqlıq … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
şeyb — ə. 1) ağarmış saç saqqal; 2) qocalıq … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
şeyxuxət — ə. şeyxlik; qocalıq … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
ağsaqqallıq — is. 1. Qocalıq. 2. məc. dan. Başçılıq, böyüklük, rəhbərlik. Bir qədərdən isə o <Aslan>, uşaqların rəğbətini qazanmaqla onların ağsaqqallığını öz əlinə götürə bildi. S. R.. Ağsaqqallıq etmək – 1) başçılıq etmək, böyüklük etmək, rəhbərlik… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ahıl — sif. <fars.> Yaşa dolmuş, yaşlı, qocalmağa başlayan, qocalıq əlamətləri göstərməyə başlayan. Ahıl kişi. Ahıl arvad. – Neçə nəfər ahıl və cavan qadınlar arxalarında səhəngləri gəlib səhnədən keçmək istəyirlər. Ə. H.. <Hacı Fərəc:> Necə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
atəş — is. <fars.> 1. Od. Atəşin təqazası yandırmaqdır. O xasiyyət daim onda büruz edər. «Əkinçi». Hər tərəfi atəş sarımış, alovların təşkil etdiyi atəşin dairə dəqiqəbədəqiqə daralmaqda idi. A. Ş.. Ocağın alovu sönüb tamam olurdu. Qıraqlarındakı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
cavanlıq — is. Cavan yaşlar, gənclik dövrü, gənclik (qocalıq ziddi). Əfsus, qocaldım, ağacım düşdü əlimdən; Səd heyf cavanlıq! M. Ə. S.. Bir az sükutdan sonra Yusif dedi: – Cavanlıqdır, zərər yoxdur. N. N.. // Cavanlıqda – gənc yaşlarında, gənclikdə, cavan… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
damarlı — sif. 1. Çoxlu damarı olan. Damarlı ət. 2. Xəstəlik, arıqlıq, qocalıq və s. nəticəsində dərisinin üstündə damarları görünən. Əmiraslan baba damarlı əlini qar kimi ağappaq saqqalına çəkir, uzun bığlarını tumarlayırdı. S. R.. 3. məc. dan. Namuslu,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
daz — sif. 1. Xəstəlik, qocalıq və b. səbəblərdən başının tükü tökülmüş, başı tüksüz. Balacayev özü ucaboylu, sarı, qırmızıbığlı, başı daz, peysəri dolu, ortayaşlı bir adam idi. S. R.. <Kişinin> daz başı qalaylanmış qab kimi işıldadı. M. C.. //… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
